Μετάδοση κολλητικών ασθενειών στις κότες: Το πιο επικίνδυνο λάθος που γίνετε συνέχεια

Τόσα χρόνια που ασχολούμαι με τις κότες, έτυχε να συναντήσω τις πιο κολλητικές ασθένειες που κυκλοφορούν. Ξέρετε η πτηνοτροφία είναι ένα πολύ ριψοκίνδυνο επάγγελμα, μπορεί ανα πάσα στιγμή να κολλήσουν ασθένεια τα πουλιά, και μετά δεν υπάρχει σωτηρία, ούτε καν και με τα φάρμακα δεν μπορούμε να τα συνεφέρουμε. Πολλοί προτείνουν μάλιστα να φάβουμε και να καίμε τα άρρωστα πουλιά, έτσι ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα να εξαπολήσουν άλλη αρρώστις στο γύρω περιβάλλον. Όπως καταλαβαίνουμε το θέμα ασθένειες στις κότες, είναι το σοβαρότερο, και προκειμένου να το αντιμετωπίσουμε σωστά, πρέπει να γνωρίζουμε και το σοβαρότερο λάθος που γίνετε.

Επειδή ξέρω ότι λατρεύετε τα παραδείγματα με εμπειρίες που έχω ζήσει με τις κότες θα σας πω μερικά. Ήταν μια χρονιά Καλοκαίρι στο χωριό. Είχαμε περίπου 40 κότες, όμως αποφασίσαμε να προσθέσουμε και άλλες πουλάδες στο κοτέτσι. Πήγαμε στο Καρπενήσι μια μεγάλη πόλη κοντά στο χωριό μας στο Βουνό, και εκεί αγοράσαμε απο ένα πλανόδιο 15 κοκόρια, άσπρα με λίγο μαύρο στο λαιμό. Τα κοκόρια ήταν όλα υγειέστατα, και φαινόταν ότι θα έπερναν βάρος γρήγορα. Τα πήραμε λοιπόν σε πολύ καλή τιμή και φύγαμε για το χωριό. Μόλις όμως πέρασαν λίγες ημέρες, άρχισαν να φαίνονται τα δείγματα μιας πολύ μεταδοτικής αρρώστιας. Άρχισαν τα πουλιά να βαριανασαίνουν, να κάνουν χρού χρού έντονα, μουδιασμένα χωρίς να τρώνε πολύ τροφή. ΄

Τότε κατάλαβα ότι τα πουλιά ήταν άρρωστα, και δεν άργησαν και οι πρώτοι θάνατοι. Τα πουλιά άρχησαν να ψωφούν το ένα μετά το άλλο, και το πιο τρελό απο όλα που ζήσαμε τότε ξέρετε ποιό ήταν; Η αλεπού δεν άγγιζε αυτά τα κοτόπουλα, παρόλο που τα είχαμε αφήσει επίρηδες σε άλλη μεριά για να τα φάει. Όλα απο τα πουλιά απομακρύνθηκαν απο το αρχικό κοτέτσι, και κατάφεραν να μεταδώσουν την ασθένεια και σε άλλα νεαρά πουλια. Όχι όμως στις μεγάλες κότες, λόγω ότι ο χώρος που κοιμόταν ήταν διαφορετικός, και ήταν ελευθέρας βοσκής. 

Το συμπέρασμα λοιπόν ποιό ήταν; Ο πλανόδιος που πουλούσε τα κοτόπουλα τα είχε δώσει αντιβίωση έτσι ώστε να γίνουν  καλά προσωρινά και να κρυφτεί η αρρώστια που είχαν. Συμβαίνει πάρα πολλές φορές άλλωστε να δίνουμε αντιβίωση τα πουλιά να γερεύουν και μετά να επανέρχεται δυνατότερη η ασθένεια. 

Στην πορεία μου έως τώρα έχω χάσει πολλές φορές το κοτέτσι μου, ολοκληρωτικά, και αυτό έγινε απο ένα και μόνο λάθος. Την εισαγωγή ξένων άρρωστων πουλιών στο κοτέτσι μου. Όπως θα μας πεί αμέσως μετά ένας πολύ έμπειρος κτηνίατρος, είναι μια ωρολογιακή βόμβα για το κοτέτσι μας. Διαβάστε και την δική του άποψη πάνω στο θέμα...

Ο πιο επικίνδυνος τρόπος μετάδοσης κολλητικών ασθενειών στις κότες

Ιδιαίτερα σωστή, η συμβουλή της αγοράς όλων των πτηνών μαζί, και όχι λίγα λίγα από διαφορετικούς προμηθευτές, καθώς κάθε νέο πουλί μπορεί να είναι μια ωρολογιακή βόμβα για το κοτετσι!! Επίσης, στο χώρο που έχει κάποιος πτηνά για θεραπεία, πρέπει να είναι ζεστά,να αερίζεται σωστά, και να επαρκεί ο χώρος ωστε τα πουλια να μην τσακώνονται.Διαφορετικά, δεν θα δουλέψουν ούτε τα συμβατικά φάρμακα, ούτε οι φυσικές θεραπείες.Τέλος, τα συμβατικά φάρμακα δεν είναι κάτι που θέλετε να στοκάρετε στο φαρμακείο του κοτετσιού. Πρώτα από όλα λήγουν συνήθως μέχρι που θα τα χρειαστείτε, και μια (φθηνή) αντιβίωση δεν είναι για όλες τις ασθένειες, αρά θα χρειαστεί να αγοράσετε κάποια διαφορετική όταν προκύψει πρόβλημα.Η πρόπολη μάλλον δεν λήγει ποτέ, ή όχι, το έχω απορία!!

Όπως μας λέει με λίγα λόγια και ο κτηνίατρος, το καλύτερο προληπτικό μέτρο έναντι των ασθενειών, είναι να μην φέρνουμε ξένα πουλιά στο κοτέτσι, και να τα αγοράζουμε όλα απο τον ίδιο άνθρωπο. Επίσης είναι πολύ σημαντικό ο χώρος του κοτετσιού να αερίζεται απο δύο τουλάχιστον μεριές έτσι ώστε να δημιουργείτε ρέυμα, και οι κουτσουλιές να καθαρίζονται πολύ συχνά. Επίσης τα φάρμακα που αγοράζουμε δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε για πολύ καιρό διότι λήγουν. Εγώ στο φαρμακείο μου έχω αρκετά ληγμένα φάρμακα, απο αυτά για το αναπνευστικό, μέχρι και για αυτά για τα ακάρεα στα πόδια. Και είναι για πέταμα, δυστυχώς χρήματα που σπαταλήθηκαν τσάμπα.