Οι κότες απο τη φύση τους έχουν τη τάση να χύνουν το φαγητό κάτω στο χώμα, χάνοντας έτσι μεγάλο μέρος της τροφής τους. Για παράδειγμα αν γεμίσουμε μια ταΐστρα με φύραμα όπως αυτή της ΕΙΚΟΝΑΣ 1.... Οι κότες είναι ικανές να ρίξουν όλο το φαγητό έξω, και να χάσουμε όλη τη τροφή μέσα στο χώμα. Όπως ξέρετε αν η τροφή πέσει στο χώμα, και είναι σε αλεύρι, χάνεται όλη. Ούτε οι κότες δε τη τρώνε και κάνουμε σημαντική σπατάλη χρημάτων.
Άλλο λάθος είναι να πετάμε αλευρώσεις τροφές ή σπαστό καλαμπόκι στο χώμα, αντί να το δώσουμε μέσα σε ταίστρα. Όταν μια τροφή είναι σπασμένη, είναι φυσικό οτι ένα μέρος απο το αλεύρι υπάρχει μέσα στη τροφή. Αν εμείς το πετάξουμε στο έδαφος για να το φάνε, ένα μέρος της τροφής θα χαθεί. Πχ αν πετάξουμε σπαστό καλαμπόκι θα χαθεί ένα μέρος απο το αλεύρι. Θα παρατηρήσετε άλλωστε ότι μετά απο ταίσμα σπαστού καλαμποκιού το έδαφος παίρνει ένα άσπρο χρώμα. Και όμως χάνεται αρκετό αλεύρι, και το αλεύρι περιέχει τα πιο πολλά θρεπτικά συστατικά.
Το κόλπο για να μη χύνεται η τροφή και να μη χάνεται το φαγητό τσάμπα, είναι να ταίζουμε όλοκληρους τους σπόρους. Πχ ολόκληρο καλαμπόκι, ολόκληρο σιτάρι. Όταν ταίζουμε σπαστές τροφές, καλό είναι να ρίχνουμε στις ταίστρες ποσότητα μικρή, και να μη τις γεμίζουμε τέρμα μέχρι επάνω, για να μη χύνεται η περισσότερη τροφή έξω.
Οι κότες μόλις χορτάσουν αρχίζουμε με το ράμφος να πετάνε έξω τη τροφή. Υποτίθεται ότι διαλέγουν τα κομματάκια που είναι πιο νόστιμα μεσα στη τροφή, όμως η αλήθεια είναι πως το κάνουν απο ένστικτο, και με αυτό το τρόπο μπορούν να αδειάσουν πολύ ποσότητα κάτω. Θυμάμαι μια φορά που είχα κρεατόπουλα και τα ταίζα φύραμα. Είχα μεγάλη ταΐστρα χωρητικότητας 15 κιλών περίπου. Μια μέρα λοιπόν είπα να φτιάξω το δικό μου φύραμα. Ανακάτεψα διάφορες τροφές και γέμισα όλη τη ταίστρα με τη νέα τροφή. Μόλις λοιπόν έφτασε η επόμενη μέρα έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Άσπρισε ο τόπος απο τη χυμώνη τροφή. Τα κοτόπουλα να φανταστείτε δε πατούσαν πάνω σε άχυρο πλέον, αλλά σε φύραμα, το οποίο μάλιστα πλήρωσα για να το φτιάξω πανάκριβο.
Και ξέρετε γιατί άδειασαν τη τροφή; Γιατί το φύραμα που τους έφτιαξα δεν ήταν όπως το έτοιμο που έτρωγαν, έτσι ψάχνοντας μέσα στο φύραμα, διαλέγοντας το κατάφεραν σε μια μέρα και το έχυσαν όλο. Το κόλπο που έκανα στη συνέχεια ήταν να κατεβάσω λίγο τη ποσότητα τροφής που έβγαινε γύρω γύρω απο τη ταίστρα, με μια βίδα που είχε. Αν η ταίστρα δεν είναι γεμάτη τροφή δεν μπορούν να τη σύσουν. Στη συνέχεια άλλαξα πάλι τη τροφή και έδωσα πάλι έτοιμο φύραμα γιατί δεν πέτυχε και τόσο η σύνθεση που ήθελα, δυστυχώς.
Σε γενικές γραμμές αν προσέχουμε πολύ αυτές τις λεπτόμερειες.
Και να ξέρετε το Α και το Ω για οικονομία στη τροφή, είναι να βρούμε λύση για τα περιστέρια και τα τσόνια, όπως επίσης και για τα ποντίκια. Και οι κότες να μην έχουν ποτέ πρόσβαση σε τροφή 24 ώρες το 24 ωρο.... Αυτά τα μικρά πραγματάκια και μπορούμε να κάνουμε τεράστια οικονομία στη τροφή μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου