Σήμερα έχω να σας δείξω ένα σούπερ τρόπο για να μεγαλώνετε πολλά κοτοπουλάκια, και να διατηρείτε αναλόιωτο το ένστικτο της κλώσσας στο κοτέτσι σας. Ξέρετε αν ένα κοτοπουλάκι μεγαλώσει με λάμπα, και όχι με κλώσσα, μέσα σε λίγα χρόνια μπορεί να χάσει σε μεγάλο βαθμό το ένστικτό του, και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε να συμβεί σε καμία περίπτωση.
Στην μέχρι τώρα μου πορεία, η εμπειρία μου με τις κότες είναι μεγάλη, και έχω κάνει πολλές δοκιμές, ειδικά όταν μου κλωσσάνε οι κότες. Ξέρετε αν έχετε ένα κοτέτσι με 20 κότες, και η ράτσα τους είναι μια γνήσια ντόπια, μπορεί να πέσουν όλες κλώσσες ταυτόχρονα, και φανταστείτε να έχετε 20 κότες να κλωσσάνε, και η κάθε μια να θέλει το χώρο της με τα πουλάκια. Αυτό είναι κάτι ανέφικτο σε όσους δεν έχουν ειδικούς χώρους και κλουβιά. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να κάνω συνενώσεις με κοτοπουλάκια απο δύο και τρείς κλώσσες σε μία. Τόσο που μια κλώσσα κατέληγε να έχει πάνω απο 20 κοτοπουλάκια!
Όμως είχα πολλές αποτυχίες. Στην αρχή όταν έβαζα πάνω απο 20 κοτοπουλάκια, είχα απώλειες. Η κλώσσα δεν μπορεί να ζεστάνει πάνω απο 20 κοτοπουλάκια (μικρόσωμη μέχρι 2 κιλά) και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το βράδυ να στριμώχνονται και να πατιούνται μεταξύ τους, για να πάρουν τη ζεστασιά της μάνας. Έβρισκα νεκρά κοτοπουλάκια τελείως πατημένα στον πάτο της φωλιάς. Για παράδειγμα έχουμε μια κλώσσα που βγάζει μόνη της 8 πουλάκια. Εμείς την ημέρα της γέννησης της δίνουμε αλλά 15. Σύνολο 23. Αξίζει να σας πω εδώ ότι αν θέλουμε να δώσουμε επιπλέον κοτοπουλάκια σε μια κλώσσα πρέπει να το κάνουμε μόνο αν τα πουλάκια έχουν ίδια ηλικία, να είναι νεογέννητα, και μόνο το βράδυ που δεν βλέπει. Έχουμε λοιπόν τελικά μια κλώσσα που απο 8 πουλάκια τώρα έχει 23. Αυτά τα 23 πουλάκια χώνονται για να πάρουν τον "πυρετό" της μάνας, κάτω στη κοιλιά. Πιέζονται πάρα πολύ. Αν είναι πολύ μικρά σκάνε πανεύκολα. Θα βρίσκουμε νεκρά μέχρι να φτάσει ο κατάλληλος αριθμός που χωράει η κλώσσα.
Υπάρχει όμως μια σούπερ πατέντα να κάνουμε, έτσι ώστε να έχουμε μέγιστη ανάπτυξη στα κοτοπουλάκια, να μεγαλώσουν μαζί με τη μητέρα τους, τη κλώσσα, και να έχουν εξωτερική πηγή θέρμανσης με λάμπα, έτσι ώστε να μένουν πάντα ζεστά και να μην πιέζονται να μπούν όλα κάτω απο τη κοιλιάς της.
Εγώ έκανα το εξής. Είχα μια κλώσσα άριστη, πολύ καλή μάνα. Με το που γεννήθηκαν τα κοτοπουλάκια, ακόμα βρεγμένα ήταν, τα έβαζα κάτω απο τη κοιλιά της, στη φωλιά που κλωσσούσε μαζί με τα ήδη γεννημένα δικά της. Καθώς έβαζα συνεχώς πουλάκια έφτασε σε ένα σημείο να έχει περίπου 35 κοτοπουλάκια, τα οποία φυσικά δεν μπορούσε να ζεστάνει. Έτσι πήρα τα έβαλα όλα μαζί με τη κλώσσα σε μια κλούβα, έβαλα μια λάμπα, τη κλασσική πυρακτώσεως 10 πόντους αποσταση απο το έδαφος, και στη συνέχεια σκέπασα το κλουβί για να συγκρατείτε η θερμότητα. Το κλουβί απόστασης 1 μέτρου. Έβαλα μια ποτιστρούλα απο αυτή που έχουν τα καναρίνια, και τη στερέωσα σε ένα καπάκι απο βάζο μελιού που βρήκα στο ντουλάπι, και για να μένει σταθερό έλιωσα ένα κερί όλο μέσα. Και τα πουλάκια πίνουν συνεχώς καθαρό νερό. Ρίχνω και βάμμα πρόπολης μέσα, για πρόληψη κατά των ασθενειών. Τα πουλάκια τρέφονται με όλα τα καλούδια και η μάνα τους τα μαθαίνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου